พุทธศาสนา สอนเรื่องทุกข์ ซึ่งก็ไม่ได้แปลว่า จะพร่ำสอนให้เรามองโลกและชีวิตในแง่ร้าย แต่เมื่อความทุกข์มันมีอยู่จริง เราก็ควรบริหารจัดการความทุกข์ให้ชีวิตมีความสุขได้
เห็นทุกข์ แต่ เป็นสุข
- พระพุทธศาสนาสอนให้ มองเห็นความทุกข์ แต่ให้ปฏิบัติด้วยความสุข
- ชีวิตไม่เที่ยง ทุกอย่างไม่คงที่ เกิดขึ้น เปลี่ยนแปลง และดับไปตลอด เป็นไปตามเหตุปัจจัยต่างๆ โดยไม่มีตัวตนที่เป็นเจ้าของ ที่สามารถจะไปบงการให้เป็นไปตามความปรารถนาได้ เรียกว่า เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
- เจ้า ทุกขัง หรือ ทุกข์ นี่เองเป็นตัวที่พวกเราไม่ชอบ ไม่อยากพบเจอ เป็นที่สุด
- ดูแล้วเหมือนว่าพุทธศาสนา มองโลกในแง่ร้าย เห็นโลกและชีวิตเป็นทุกข์ไปหมด
- จริงๆ แล้ว พุทธศาสนาไม่ได้มองโลกและชีวิตในแง่ร้าย แต่มองตามความเป็นจริง ในเมื่อ ความทุกข์มีอยู่จริง พระพุทธศาสนาก็สอนให้ เผชิญความทุกข์นั้น แต่ ให้มองดูทุกข์นั้นด้วยความรู้เท่าทัน จึง จะทำให้จิตใจปลอดโปร่งเป็นอิสระด้วยปัญญา ไม่ถูกความทุกข์บีบคั้น
- ตัวอย่างของการบริหารจัดการความทุกข์ คือ เรื่องของ อริยสัจ 4 (ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค) ซึ่งท่านสอนให้ มองเห็นทุกข์ (ในข้อ1) และ ทำตามมรรค (ในข้อ4) ก็จะเป็นสุข ครับ
- ปุถุชน อย่าง เราๆท่านๆ ก็เอามาปรับใช้ได้ เมื่อรู้สึกว่า ทุกข์จัง ก็ มองหาสาเหตุ แก้ได้ก็แก้ แก้ไม่ได้ก็ยอมเผชิญความทุกข์ เพียงแต่เมื่อเรารู้เท่าทัน มันก็จะไม่ทุกข์มาก และถ้ารู้เท่าทันความทุกข์นั้นมากขึ้น เราก็จะมีจิตใจที่สงบสุขขึ้น ครับ
ปิดท้าย
- ความรู้ในหลักธรรมที่มีอยู่น้อยนิด เท่าหางอึ่งของผม อาจไม่ลึกซึ้งในเรื่องทฤษฏี และการปฏิบัติธรรม นะครับ
- บทความนี้ได้แรงบันดาลใจอย่างมากจาก เพลง ร่มสีเทา ของ วัชราวลี ครับ ลองคลิ๊กฟังดูนะครับ ขอขอบพระคุณ https://www.youtube.com/watch?v=P5VFTPL3Er4 ใน www.youtube.com ด้วยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น