ผักดอง มักถูกมองว่าทำให้เสียสุขภาพมาแต่ไหนแต่ไร แต่ทำไมเราถึงยังกินกันมาจนถึงทุกวันนี้ความจริงเมื่อมองในสองมุมจะเป็นอย่างไร มาดูกันครับ
ผักดอง
- อาหารหมักดอง เป็นภูมิปัญญาพื้นบ้านของไทยมาช้านาน
- การดอง ก็คือ กรรมวิธีถนอมอาหาร เพื่อให้เก็บรักษาอาหารนั้นได้นานขึ้น ไม่เน่าเสียเร็ว
- การดองจะใช้เกลือเป็นวัตถุดิบสำคัญ
- อาหารที่นำมาหมักดองนั้นจะมีสีสันและรสชาติที่เปลี่ยนไป (ส่วนมากอร่อยขึ้น)
- คนส่วนมากมักมองว่า อาหารหมักดองทั้งหลายไม่ดีต่อสุขภาพ
- คนโบราณเชื่อว่า กินอาหารดองมากๆ แล้วจะเกิดลมในอวัยวะต่างๆ และทำให้ปวดเมื่อยได้
ของดองก็มีประโยชน์
- นักวิจัยจากสถาบันค้นคว้าและพัฒนาผลิตภัณฑ์อาหาร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ พบว่า ผักดองพื้นบ้าน มี โปรไบโอติกส์ ซึ่งเป็นแบคทีเรียสายพันธุ์ที่มีประโยชน์ต่อร่างกาย เช่น พวก แลคโตบาซิลลัส ซึ่งปัจจุบันเราก็มีผลิตภัณฑ์ที่ให้โปรไบโอติกส์ขายอยู่ในท้องตลาด เช่น โยเกิร์ตชนิดต่างๆ
- แบคทีเรียที่มีในผักดอง จะ ช่วยทำความสะอาดลำไส้ ช่วยย่อยอาหาร และผลิตวิตามินบางชนิดให้แก่ร่างกาย
- ผักดอง ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพให้กับระบบการขับถ่าย เนื่องจากผักดองจะเหี่ยวและเบียดกันแน่นกว่าผักสด ถ้ากินเข้าไป 1 คำ เท่ากัน เราจะได้เส้นใยอาหารจากผักดองมากกว่าผักสด
- ผักดองจัดเป็น ภูมิปัญญาพื้นบ้านซึ่งมีประโยชน์ และไม่แพง คน เกาหลี ญี่ปุ่น ยังกินกันเกือบทุกมื้อ โดยปรับเปลี่ยนส่วนผสมให้เข้ากับฤดูกาล เช่นเวลาหนาวๆ ก็เพิ่มขิง จะได้อุ่นขึ้น เป็นต้น นอกจากนั้น เยอรมัน โปแลนด์ อินเดีย ฯลฯ ก็นิยมกินด้วยครับ
ผักดองก็มีโทษเหมือนกัน
- อาหารหมักดอง เป็นอาหารที่มี โซเดียมสูง เพราะใช้เกลือเป็นวัตถุดิบสำคัญ ดังนั้นถ้าเรากินเป็นประจำร่างกายจะได้รับโซเดียมในปริมาณที่สูงเกินไป ทำให้เสี่ยงต่อการเป็นโรคความดันโลหิตสูงและโรคไตได้
- ผักดองพื้นบ้าน อาจขาดการควบคุมในเรื่อง ความสะอาด ของวัตถุดิบ ขั้นตอนในการทำและภาชนะที่ใช้บรรจุ รวมทั้งการปนเปื้อนของเชื้อก่อโรค เมื่อเรากินเข้าไปก็ อาจทำให้เกิดอันตรายแก่ร่างกายได้ เช่นท้องร่วง อาหารเป็นพิษ
- บางทีผู้ผลิตได้ใช้ สารเคมีชนิดอื่น ใส่ในผักดองด้วย เช่น สี สารกันบูด และ สารฟอกสีในผักดอง ถ้าเรากินเป็นประจำก็จะได้รับสารเหล่านี้มากขึ้นซึ่งไม่ดีต่อสุขภาพ และถ้าผู้ผลิตใส่สารเจือปนเหล่านี้ในปริมาณสูงเกินกว่าที่กฎหมายกำหนด ก็ยิ่งเป็นอันตรายต่อสุขภาพมากยิ่งขึ้นครับ
- การกินผักดองจะ ไม่ได้รับวิตามินซี เลย เนื่องจากเสื่อมสลายไปกับกระบวนการดอง สู้กินผักสดไม่ได้
- แร่ธาตุบางชนิดในผักดองจะมีปริมาณลดลง เช่น แคลเซียม ในผักกาดเขียว 100 กรัมมีแคลเซียม 71 มก. แต่เมื่อนำมาทำเป็นผักกาดดอง จะมีแคลเซียมเหลืออยู่เพียง 29 มก.เท่านั้น เนื่องจากมีการละลายลงในน้ำที่ใช้ดองนั่นเองครับ
ปิดท้าย
- เมืองไทยเรามีผักที่สามารถนำมาดองได้มากมาย เช่น ผักเสี้ยน ผักกุ่ม แครอท หัวไชเท้า แตงร้าน พริกชี้ฟ้า ผักกาดขาว ผักกาดขาวปลี หอม ฯลฯ
- ผักดองมีประโยชน์ ถ้ากินพอประมาณ ไม่บ่อยมากนัก และเลือกที่สะอาด ได้มาตรฐานก็จะปลอดภัยจากโทษครับ
- ยึดทางสายกลางดีที่สุด ปู่ย่าตายายเราก็กินกันมานานแล้ว พูดแล้วนึกถึงผักกุ่มดองจิ้มน้ำพริกกะปิ กินกับข้าวสวยร้อนๆ ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น