เวลาที่เหลืออยู่
วันนี้จะเป็นวันแรกที่คนเกษียณอายุ ไม่ไปทำงาน แต่ก่อนก็ไม่เคยคิดเลยว่า ใกล้ถึงคิวตัวเองเข้าไปทุกทีแล้ว จนพออายุมาถึงหลักห้า ถึงได้เริ่มคิด
เวลาที่เหลืออยู่
- ในอดีต(นานแล้ว) คนไทยเรามีอายุขัย เฉลี่ย 50 กว่าๆ ก็จะลาโลกกันไปแล้ว
- ถ้าเป็นเมื่อก่อน อายุผม 50 ปี พอดี ก็ใกล้ฝั่งเต็มที เวลาที่เหลืออยู่ก็ถือเป็นโบนัสแล้ว
- ด้วยวิทยาการทางการแพทย์ที่ทันสมัยขึ้น และคนเรามีความรู้มากขึ้นในการดูแลตัวเอง ผมเลยคิดเอาเองว่า ผมน่าจะอยู่ถึงอายุ 80 ปี ได้
- แปลว่า จากวันนี้ไป ผมเหลือเวลาหายใจอยูในโลกใบนี้อีกราว 30 ปี
- 30 ปี = 1,560 สัปดาห๋ (ถ้า 1 ปี = 52 สัปดาห์)
- 1,560 สัปดาห์ ที่เหลืออยู่ แปลว่า ผมเหลือวันจันทร์ ให้ตื่นขึ้นมาเจออีก 1,560 ครั้ง
- วันหยุดสุดสัปดาห์ของผม คือ เสาร์ และ อาทิตย์ อีกอย่างละ 1,560 ครั้ง
- 1,560 ครั้ง ดูเหมือนไม่น้อย แต่เผลอแป๊บเดียวก็หมดแล้วครับ ผมยังงงอยู่เลยว่าผมได้ผ่านมาแล้วถึง 2,600 ครั้ง ได้อย่างไร ( 50 ปี x 52)
- คงต้องมาคิดใหม่เสียแล้วละครับ ว่าจะใช้วันอาทิตย์ 1,560 ครั้ง ที่มีอยู่พักผ่อน มีความสุข ทำประโยชน์ หรือทำอะไรดี ก่อนที่จะหมดไปโดยไม่ทันรู้ตัว
ส่งท้าย
- วันนี้อาจดูเหมือนสาระน้อย แต่การบ้านเยอะ เพราะหลายคนคงลองคิดของตัวเองดูบ้างแล้วละ ว่า "ฉันเหลือวันอาทิตย์ อีกกี่ครั้งในชีวิต แล้วจะใช้อย่างไรให้คุ้มค่า และมีความสุข "
- ความคุ้มค่าของการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่(สำหรับผม) คงไม่ใช่การห้อตะบึง ตะลุยแหลก ไปให้ถึงจุดหมาย แต่คงเป็นการเดินทางไปสู่จุดหมายแบบขอชมทัศนียภาพ ความงาม ความสุข สองข้างทางไปด้วย เอาแบบ "สุขทุกเวลา ไม่ว่าจะทำอะไร เวลาที่ผ่านไป จะได้เปี่ยมด้วยความสุข" ครับ
- ขอให้ท่านพี่ผู้อาวุโสที่พากเพียรทำงานมาถึงเมื่อวาน ได้มีความสุขกับตัวเองและครอบครัวมากขึ้น และ ขอให้คนที่ยังต้องทำงานอยู่ ได้ทำงานไป ใช้ชีวิตไปอย่างมีความสุข ตลอดเวลา ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น