ถั่วลันเตา มาจากชื่อจีนว่า ห่อหลั่น-เตา ซึ่ง ห่อหลั่น = ฮอลแลนด์ และ เตา = ถั่ว ด้วยความที่ถั่วลันเตามีสสชาติหวาน อร่อย เลยมีชื่อภาษาอังกฤษว่า Sugar Pea
ถั่วลันเตามาจากไหน?
- ถั่วลันเตา มีการเพาะปลูกเพื่อใช้เป็นอาหารมานานหลายพันปีแล้ว
- เชื่อว่าถั่วลันเตาเดิมทีเป็นถั่วป่า มีถิ่นกำเนิดแถวเอเชียตอนกลาง หรืออินเดีย
- สายพันธุ์ที่เก่าแก่ที่สุดอยู่ในแถบชายแดนไทย-พม่า เนื่องจากพบหลักฐานย้อนกลับไปถึงกว่าหนึ่งหมื่นปีทีเดียวครับ
มี 2 แบบ ให้เลือกกิน
- ถั่วลันเตากินเมล็ด ชนิดนี้ฝักจะเหนียวและแข็ง เมล็ดโต นิยมนำเล็ดมาทำอาหาร และแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ต่างๆ เช่น เมล็ดถั่วลันเตากระป๋อง ขนมกรุบกรอบ
- ถั่วลันเตากินฝักสด ชนิดนี้จะมีฝักใหญ่ มีปีก นิยมใช้เป็นผักสดในการผัด
การเลือกซื้อ(แบบกินฝัก)
- ลองหักฝักดู ถ้าสดน่ากินจะหักง่าย แต่ถ้างอแฃ้วไม่ยอมหักจะแก่ไม่น่ากินครับ อันนี้ต้องแอบๆแม่ค้าทำละครับ ไม่งั้นโดนแน่
- ซื้อมาแล้วรีบล้างน้ำให้สะอาด แล้วเอาเข้าตู้เย็นทันที เพื่อคงความสด กรอบ เอาไว้ครับ
ประโยชน์ของถั่วลันเตา
- อุดมด้วยวิตามิน B โดยเฉพาะ B1 ซึ่งช่วยให้การทำงานของระบบประสาทเป็นปกติ และช่วยในการเผาผลาญพลังงาน
- มีวิตามิน A และ เบต้าแคโรทีน ที่ช่วยปกป้องเซลล์ บำรุงสุขภาพผิว และสายตา
- มีแคลเซียม ฟอสฟอรัส เหล็ก แมกนีเซียม สังกะสี ให้ประโยชน์ต่อร่างกาย
- เราควรปรุงอาหารจากถั่วลันเตาโดยใช้ ไฟแรง เวลาน้อย เพื่อรักษาคุณค่าสารอาหารไว้ให้มากที่สุด และยังคงความกรอบหวานไว้ได้ด้วยครับ
ข้อควรระวังในการกินถั่วลันเตา
- ถั่วลันเตา มีสาร พิวรีน (Purine) ในปริมาณพอสมควร ดังนั้นท่านที่เป็น โรคเกาต์ หรือท่านที่มีปริมาณกรดยูริคในเลือดสูง อย่ากินเยอะนะครับ ไม่งั้นอาการจะกำเริบได้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น