วันพุธที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ลองเป็นคนที่ไม่มีใครรู้จักดู แล้วเราจะรู้จักตัวเองมากขึ้น


    วันก่อนลองไล่ๆ ดูชั้นหนังสือที่บ้าน อยากอ่านหนังสือที่เป็นกระดาษจริงๆ เล่นบ้าง ก็มาสะดุด หนังสือของ คุณหนูดี วนิษา เรซ หน้าปกเขียนไว้ว่า อัจฉริยะสร้างสุข เคยอ่านตอนซื้อมาใหม่ๆ แล้วก็แบ่งปันไปหลายบ้าน ได้เวียนกลับมานานแล้ว ขึ้นหิ้งนิ่งสนิท แต่พอหยิบมาอ่านใหม่ก็มีความสุข ได้ไอเดียที่จะทำอะไรดีๆ กับตัวเอง และคนรอบตัวเยอะแยะ เลยขออนุญาตหยิบเอาบางส่วนที่ชอบมากๆ มาฝากครับ

ลองเป็นคนที่ไม่มีใครรู้จักดู แล้วเราจะรู้จักตัวเองมากขึ้น

  • ลองเล่นเกมส์ดูนะครับ ลองสมมุติตัวเองดูว่าคุณมีอีก 1 ร่าง ที่ไม่มีใครรู้จักเลย อยากจะทำอะไรก็ตามใจ จะทำดีถึงขนาด หรือชั่วบาดใจ ก็เป็นเรื่องของตัวคุณเอง
  • คุณอาจคิดถึงการสร้างความสำเร็จเป็นเศรษฐีหมื่นล้าน เป็นเจ้าของอาณาจักรการเกษตรแบบครบวงจร เป็นผู้ใจบุญก่อตั้งมูลนิธิช่วยคนเดือดร้อนทั่วโลก 
  • สิ่งที่คิดอาจเป็นอะไรที่ต้องเสี่ยงทำ ถ้าสำเร็จก็จะประสบความสำเร็จสูงลิบ แต่ถ้าล้มเหลวก็เป็นความล้มเหลวของตัวเราเอง ไม่ต้องแคร์ใคร เพราะไม่มีใครบนโลกใบนี้รู้จักคุณอยู่แล้ว
  • พอสมมุติอย่างนี้ ในที่สุดคุณก็จะรู้ว่า สิ่งที่คุณอยากทำจริงๆในชีวิตนี้ โดยไม่ต้องกลัวความล้มเหลว คืออะไร มันจะเป็นสิ่งที่คุณอยากทำจริงๆ โดยไม่ได้ทำเพราะรู้สึกแคร์คนรอบข้าง หรือสังคมรอบตัว หรือทำเพราะสถานภาพทางสังคมกำหนด
  • ไม่แน่นะครับ สิ่งที่เราสมมุติไว้ ถ้ามันชัดเจนก็เป็นเป้าหมายจริงๆของชีวิตเรา การคิดถึงเป้าหมายบ่อยๆมันจะมีอานุภาพประหนึ่งการสร้างท่าเรือเอาไว้ เพราะโอกาสก็เหมือนเรือที่แล่นผ่านมาละครับ ถ้าไม่สร้างท่าเรือไว้ เรือโอกาสก็จะผ่านไปเฉยๆ เพราะไม่มีท่าเรือให้โอกาสมาแวะหาเรา บางทีความสำเร็จในสิ่งที่ต้องการจริงๆ ในชีวิต อาจจะค่อยๆ ผ่านมาเป็น โอกาสเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ค่อยๆ เก็บสะสมไป ก็ถึงจุดหมายที่เราไฝ่ฝันไว้ได้ครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น